رئیسم سر یه کاری شروع کرد به داد زدن. من تا الان سکوت کرده بودم هر دفعه حرفی می زد. این دفعه گفتم: من کارم رو درست انجام دادم. اینکه فلانی ده روز خارج از کشور بوده به من ربطی نداره. من پیگیر کار بودم.
بعد شروع کرد از خودش تعریف کردن که من حقوق به موقع میدم پس مدیر خوبی هستم. اگه به موقع حقوق ندم خوب نیستم.
گفتم: کی بود من اومدم گفتم مزایای من رو قطع کردن. رسیدگی کردید؟ کدوم حقوق؟
گفت: یعنی چون مزایات قطع شده کار رو خوابوندی؟
گفتم: نه. ولی اینو گفتم که متوجه بشید کار خودتونم خیلی دقیق و درست نیست. پرداختی من ماه هاست قطع شده. و شما رسیدگی نکردید.
بماند که کلی داد زد. ولی من یاد گرفتم بدون بغض کردن و ترسیدن وایسم تو چشمش نگاه کنم و نیمچه جوابی بدم.
حالم ازش بهم خورد. آدمی که دو هفته پیش رفته پشت سر من حرف زده چه طور ادعای روزه بودن و نماز خوندن و مومن بودن و کار درست بودن می کنه.
به حق این ماه عزیز از خدا می خوام خودش هر طور لایق این آدم هست باهاش رفتار کنه.
درباره این سایت